Mademoiselle en fleur

Przedmowa:
Zaniedbałam swoją działalność blogerską wiem i wcale dobrze się z tym faktem nie czuję. Jednakże cisza w sieci nie oznacza, że temat, któremu poświęcony jest blog zniknął na ponad miesiąc z mojego życia.
Wręcz przeciwnie: zdążyłam otrzymać propozycję występu w programie telewizyjnym (kto by pomyślał!), jestem w trakcie realizacji pewnej współpracy, nie chciałabym zdradzać zbyt dużo szczegółów na jej temat dopóki wszystko nie zostanie odpowiednio dopracowane.
Dziś natomiast spotykam się z  przedstawicielką agencji eventowej i mam nadzieję, że inicjatywę, którą planujemy uda się zrealizować. W międzyczasie poznałam również kilka śympatycznych osób, właśnie dzięki wspólnym modowym zainteresowaniom. Muszę przyznać, że wielką przyjemność sprawiają mi również maile od czytelników, dziękuję kochani :)

Zmieniłam też szatę graficzną strony, co stali bywalcy pewnie zauważą ;) właśnie w ramach porządków wiosennych. A skoro już o wiośnie mowa, poniżej edytorial z kwietniowego Marie Claire Italiy, bardzo świeży i kwiecisty. Czarny kanotier z różą stanowi swoistą kropkę nad i.
 

LILLY DACHÉ

Jeżeli macie jakieś kapelusze vintage w domu, sprawdźcie czy nie pochodzą one właśnie z pracowni Lilly Dache, jeśli tak, to wiedzcie, że są one naprawdę sporo warte na rynku kolekcjonerskim.

Pani na powyższym zdjęciu była przez ponad 30 lat czołową amerykańską projektantką nakryć głowy w  czasach, gdy kapelusz był nieodłącznym atrybutem kobiecego stroju-lepiej: był ważniejszy od pozostałej gaderoby (wyobrażacie sobie taki czasy ? ;))
Uważa się, że jej kapelusze nosiła cała generacja kobiet dbających o odpowiedni wizerunek, wśród nich gwiazdy srebrnego ekranu: Greta Garbo, Marlene Dietrich, Carmen Miranda,  Jean Harlow, Caroline Lombard i Loretta Young (ta ostatnia ponoć, gdy dowiedziała się o przejściu Lilly na emeryturę, wykupiła jej ostatnie 30 kapeluszy).

Historia kariery Lilly Dache- francuzki z pochodzenia jest typowym ucieleśnieniem amerykańskiego snu o sukcesie. Przybyła do USA ok 1924 roku z 13$ w kieszeni i idąc brodway'em  zobaczyła w witrynie ogłoszenie: potrzebna modystka. Jako, że była bardzo kreatywną, osobą po jakimś czasie sklep już należał do niej. W późniejszym czasie w dalszym rozwoju wypadków  pomogło również małżeństwo i idące za tym wsparcie finansowe dobrze sytuowanego męża,  zatem Lilly Dache była osobą skazana na sukces ;)

Według biografów, jej zachowanie było równie ostentacyjne, co jej projekty nakryć głowy. Znana była ze swoich ekscentrycznych zachowań. Za główną siedzibę swojego imperium modowego obrała... sypialnię. Leżąc na łóżku wśród tygrysich skór dyktowała biznesową korespondencję, zatrudniała nowych pracowników, projektowała kolekcje oraz zlecała zakupy. Czasem również wydawała dyspozycje siedząc w wannie wśród piany :)
Klientki przyjmowane były w różnych salach w zależności od koloru włosów: brunetki w sali srebrnej, blondynki natomiast w atelier z dekoracjami w kolorze złota. W salonie obitym różową taftą przyjmowała właścicieli sklepów.Sama o sobie mawiała: "I am Lilly Daché, milliner de luxe."

Lilly bardzo rozpopularyzowała w modzie drapowane turbany, "klosze" oraz kolorowe siatki na włosy, tzw: snoods.
Ponadto promowała "pół-kapelusze", kapelusze z daszkiem wśród służb mundurowych, romantyczne kapelusze pokryte w całości kwiatami, które były jej znakiem rozpoznawczym.
Projektowała również nakrycia głowy specjalnie do hollywoodzkich filmów.
Napisała również 2 książki: "Talking Through my Hats" w 1946 oraz "The Glamour Book" w 1956r.
Aktywna zawodowo była bardzo długo, nawet po przejściu na emeryturę w 1968r, kiedy to firmę zaczęła prowadzić jej córka- Suzanne Daché.

Lilly Dache w 2002 roku została uchonorowana brązową  tablicą wbitą w nowojorską  "7th Avenue" czyli modową aleję sław, jako 1 z 24 najbardziej zasłużonych projektantów.

Więcej informacji: http://www.fashionmodeldirectory.com/designers/lilly-dache/


.